kör ölür badem gözlü olur

olen kisinin arkasindan kotu ozelliklerinin unutulmasi ve sanki cok matah bir seymis gibi hatirlanmasi durumunu anlatir.

yillarca uretmis,calismis, ulkesini uluslararasi alanda gururlandirmis, geldigi yerlere kadar hep mucadele etmis , magazin bultenlerine ya da sacma sebeplerle diger televizyon programlarina cikmadigi icin pek fazla hatirlanamamis, ya da fazla onemsenmemis, toplumda yine de oldukca sayilan (!) buyuk kisilerin vefatinin ardindan ulkemizdeki insanlarin nu isimlere gosterdigi muamele. uzunca bir sure haklarinda tek bir sey bilinmeyen insanlar, maalesef olumleriyle beraber hatirlanmaktalar. tabir yerindeyse bes para etmeyen insanlara verilen sayginin,duyulan hayranligin ve gosterilen muamelenin onda biri bu kisilere gosterilse, bu kisilerin zamansiz olumleri insana bu kadar koymaz, insani durup dururken isyan ettirmezdi "niye boyle bu duzen?" diye...

varlıgında anlam ve deger ifade etmeyen kaybedildikten sonra kıymeti anlasılan kisiler icin pek sık soylenebilecek sozdur ki ülkemizde ozellikle yazarlar oldukten sonra baslarına gelen durumdur.

(bkz: ugur mumcu)
(bkz: ahmet taner kislali)

geç olsun güç olmasın diye bir atasözümüz vardır ama bu kadar da geç olmasın be kardeşim.ben ölünce benim kıymetimi bilseniz nolur bilmeseniz nolur sanki...

(bkz: pamela anderson ölur bakire olur)

kel ölür sırma saçlı olur diye de devam eder..

(bkz: necmettin erbakan)